Sebepsiz bekleyişler
Anlamsız duygular
Çaresiz arayışlar
Gereksiz yakarışlar
İşte bunlardır insanı insan yapanlar
En karanlık günde umut eden
İnsandır hiç şüphesiz kaderine isyan eden
Hep ister, vermeden geri ister
Daha bebekken önce annesinin kanını
Sonra canını
Sonra da malını sömürür
İnsandır hiç şüphesiz üretmeden tüketen
Çiğ süt emmiş varlıktır
Gerektiğinde acımaz alır canını
Bırakmaz sanır ardında gözyaşı
Oysa çığ gibi büyür içinde kandırdıkları
Vaat eder bir gün ona da vaat edileceğini bilmeden
Karşılık bekler kendisi bir milim gitmeden
Bilmez ki hepimizin yatağı aynı toprak
Üzer, alır, kıyar hiç dert edip pişmanlık çekmeden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder